It's all about your weight

Demian
'Ik vraag er niet naar om mijn fout nog erger te maken'

Leah
'Gewoon.. moe nog steeds'

JULIA
"Waar vraag je dan naar? Jou bewering op te gaan hemelen en me vrijwillig in een gesticht te plaatsen?"

LUKE
"Ga dan nog even slapen."

Demian
'Laat ook maar'

Leah
'Nee dan kan ik vanavond niet slapen'

JULIA
Zucht even en gaat op haar buik liggen met haar gezicht in het kussen. Het stinkt naar ziekenhuis en goedkoop wasgoed.

LUKE
"misschien."

Demian
Staart weer uit het raam.

Leah
'Weet ik wel zeker'

JULIA
Ze haalt haar gezicht weer uit het kussen. Klotelucht. Ze grijpt naar haar mobiel onder het kussen en kijkt op whatsapp. Iedereen wenst haar beterschap, terwijl ze niet eens ziek is.

LUKE
"Ik slaap ook wel is op de bank, maar kan die avond prima slapen.

Demian
Zit wat met zn vingers op de tafel te tikken


Leah
'Maar dat ben jij, niet ik' ze grijnst even. 'Kun je een asprine halen?'

JULIA
Verwijdert alle persoonlijke gesprekken en blokkeert de mensen die haar beterschap hebben gestuurd, gevraagd hoeveel ze nu weegt en al die bullshit. Daar heeft ze ook geen last meer van.

LUKE
"Moet ik dat als een compliment opvatten?" Zegt hij grijnzend terwijl hij opstaat en naar de wasbak loopt. Daar pakt hij een glas water en een asprine.

Demian
Kijkt naar de mensen buiten.

Leah
'Ja dat moet je zeker doen, je bent een en al perfectie' grinnikt ze

JULIA
Heeft echt schijt aan iedereen nu. Het liefst ramt ze nu iets keihard in elkaar of gooit iets tegen de muur.

LUKE
"Weet ik toch." Zegt hij bloed-serieus, maar zijn ogen verraden hem. Hij geeft het glas en de asprine aan haar.

Demian
Zucht 'Moet ik gaan? Moet ik vanavond hier slapen? Wat wil je'

Leah
Lacht even 'Dank je' breekt de apsrine door midden en slikt het door samen met t water.

JULIA
"Maakt mij niet uit. De wereld draait niet om mij."

LUKE
Gaat op de rand van haar bed zitten.

Demian
'Jij bent de wereld voor mij..' mompeld hij.

Leah
Zet het glas water weg en komt weer iets overeind

JULIA
"Dan heb je geen leuke wereld kan ik je vertellen."

LUKE
......

Demian
'Soms niet soms wel'

Leah
Kijkt naar haar handen die nog steeds iets blauw waren.

JULIA
"99,9% van de tijd wel, 0,1% niet dan."

LUKE
"Dat gaat wel weer over."

Demian
'Komt wel weer goed, toch?'

Leah
'Hoop het maar..'

JULIA
"Wees daar maar niet zo zeker van."

LUKE
"Als jij weer normaal gaat eten, wel."

Demian
'Je verpest het zo voor iedereen..'

Leah
'Ik eet normaal'

JULIA
"Wat verpest ik voor iedereen?"

LUKE
"Ja, nu wel weer. Nouja, het is nog steeds te weinig."

Demian
'Veel...'

Leah
'Ik eet tenminste wat ze me geven, ik ben Julia niet'

JULIA
"Denk je nou serieus dat ik blind ben?"

LUKE
"Daar heb je gelijk in."

Demian
'Waarom doe je het dan?' Hij laat zn mobirl aan der zien 'mensen vragen aan mij waarin jij hen geblokkeerd hebt'

Leah
Glimlacht even klein 'Wanneer denk je dat ik naar buiten mag? Of naar huis'

JULIA
"Omdat ik niet de hele tijd gezeur van 'beterschap', 'hoeveel weeg je nu' en 'krijg je sondevoeding' wil horen. Doe het lekker bij een ander of bij jezelf."

LUKE
"Weet ik niet. Maar dat zal je vanzelf wel horen."

Demian
'Zeg het dan gewoon en blokkeer ze niet..'

Leah
'Hmm' ze zucht weer.