Confused

JULIA


Draait zich om en is klaar om opnieuw uit te halen. Ze kijkt haar giftig aan.

Helena
Blijft goed op haar hoede. 'Jij hebt er voor gekozen.' Ze geeff Chris een seintje dat hij grote boze bewaker mocht spelen.

CHRIS

Duwt haar tegen de grond en draait haar armen op haar rug terwijl hij op haar knieën zit. Een elleboog heeft hij op haar hoofd. Zo kan ze vrijwel niets uithalen. "Wil je een dwangbuis en beenboeien pakken?" Vraagt hij aan Helena.

JULIA

Gilt het uit. Wat denken ze wel niet?!

Helena
Knikte kort. Liep weg en kwam terug met wat hij gevraagd had.

Ik moet gaan slapen, tot morgen..

Tot morgen en slaap lekker.

CHRIS

Doet het met een paar bewegingen om en trek haar overeind. Houd haar nu gemakkelijk in toom. Drukt een bitje in haar mond die hij met twee elastiekjes op elkaar druk. Hij doet een band van haar hoofd tot haar kin om en zet de elastiekjes er aan vast. Haar mond kan ze niet meer open doen, dus andere patienten hebben geen last meer van haar gegil. Als ze wilt gillen of wat dan ook doen ze zichzelf alleen maar pijn.

JULIA

Probeert alles los te krijgen wat dus echt niet gaan lukken.

Ik sta vast. Mind block.

Ik maak wel een klein vervolg.

CHRIS

Trekt haar een kamer in. Duwt haar op een stoel neer en maakt haar daar vast. Het bitje haalt hij uit haar mond. Gaat dan in de hoek van de kamer staan, klaar om in te grijpen als het nodig is.

Helena
Ging we voor zitten, op een veilige afstand. Met een kille blik keek ze naarJulia. Ze achtte even af wat ze ging doen.

JULIA

Kijkt haar recht in haar ogen met een donkere blik aan. Als ze zo weer weg is kan ze weer gewoon haar gang gaan, nu even braaf doen.

Helena
'Dus.' Zegt ze op een rustige toon.

JULIA

Blijft zo kijken. Alsof ze versteend is.

JULIA
"Wat willen jullie nu dat ik ga doen? Huilen, zeggen wat er is, op schoot kruipen. Aan een 'dus' heb ik dus geen ene flikker. Aan dit verdomme gesticht heb ik niets en aan mijn kloteleven heb ik ook niets." Het klinkt kalm, maar toch geprikkeld. Ze blijf haar ondertussen aanstaren.

Helena
'Weet je waar je geen ene flikker aan hebt? Hier gaan zitten en niets meer doen. Geen leven meer voor je zien, geen leven meer hebben, dood willen, whatever. Dus de keuze ligt compleet aan jou. Of je gaat normaal doen en je gedragen, of je ziet hier je hele leven nog vast.'

JULIA
"Dat zit ik sowieso al." Zegt ze terwijl ze schamper lacht. "Misschien zouden jullie je ook een keer normaal moeten gedragen." Bijt ze haar daarna toe.

Helena
'Het is maar wat jij normaal gedrag noemt. En je hoeft hier niet heel je leven te zitten, en dat weet je best.'

JULIA
Antwoord niet. "Nou wat willen jullie mij vertellen."

Helena
'Het enige wat wij willen is jou helpen. Ook al is dat niet echt prettig. Denk je dat je kunt gaan nu naar je kamer?'

JULIA
"Dus ik wordt hier heengebracht als een beest en wordt dan terug gebracht naar mijn kamer?"

Helena
'Als je het zo wilt samenvatten; ja.'

JULIA
"En waar zit de logica?"

Helena
'Logica bestaat niet.'

JULIA
"Eigenlijk wel. In veel dingen zit logica."

Moet gaan slapen, heb echt slaap te kort x

Helena
'Wil je terug naar je kamer of niet?'

Slaaplekkerx

JULIA
"Krijg ik nog antwoord of niet?"

Helena
'Waar wil je antwoord op?'